Warto zdawać sobie sprawę jakie elementy występują w pracy magisterskiej. W tym artykule omówiony został typowy układ treści, który można potraktować jako pewną propozycję.
Czytaj dalej Układ treści
Układ treści
Kategoria: Artykuły
Węglińska, Maria. Jak pisać pracę magisterską?
Publikacja M. Węglińskiej skierowana jest przede wszystkim do studentów pedagogiki, ponieważ autorka, jak sama przyznaje, pisała ją z myślą o swoich studentach na kierunku nauczanie początkowe. Mimo wszystko, przedstawiciele innych nauk społecznych także będą zadowoleni, ze względu na gotowe definicje, czy przykłady, jakie Węglińska zamieszcza. Należy jednak pamiętać, że w przeważającej części powołuje się ona na źródła z dziedziny pedagogiki.
“Jak pisać pracę magisterską?” składa się z trzech części:
I. W pierwszej zamieszczone są definicje podstawowych pojęć, szczególnie metodologicznych tj. temat, cel badań, metoda, technika, narzędzia.
II. Część druga to konstrukcja pracy magisterskiej jako całości i jej poszczególnych elementów, np. struktura, strona tytułowa, układ rozdziału, tabele, wykresy, załączniki itp.
III. Wyrażenia i zwroty, związane z rozpoczęciem, zakończeniem różnych rozdziałów pracy, z prezentacją i analizą danych empirycznych. Jest to dość zaskakująca część, gdzie podane są gotowe zwroty, które można stosować w rozmaitych sytuacjach, np. zaczynając rozdział, dokonując opisu tabeli, wprowadzenia do cytatu, dokonania analizy itp.
Książka ma bezwątpienia wiele zalet. Jakie są zatem jej wady? Zdecydowanie zabrakło definicji pojęć przedstawionych przez samą autorkę. Prezentuje ona wiele definicji innych autorów, ale nie można oprzeć się wrażeniu, że przydałoby się jakieś podsumowanie, wypunktowanie głównych tez itp. Ponadto niektóre elementy mogłyby być napisane w sposób bardziej zrozumiały i obszerny.
Brycz Bogumiła i Tadeusz Dudycz. Przewodnik dla piszących prace magisterskie w zakresie zarządzania
Autorzy poradnika o tytule „Przewodnik dla piszących prace magisterskie w zakresie zarządzania”, doktor Bogumiła Brycz i profesor Tadeusz Dudycz są pracownikami Zakładu Analiz i Planowania Finansowego w Instytucie Organizacji i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej. Książka wyszła nakładem Polskiego Wydawnictwa Ekonomicznego, specjalizującego się w wydawaniu podręczników akademickich o tematyce ekonomicznej, których autorami są najwybitniejsi polscy ekonomiści, przedstawiciele nauki i praktyki gospodarczej. Tradycje PWE sięgają 1949 roku, kiedy to wydawnictwo powstało, początkowo pod nazwą Polskie Wydawnictwo Gospodarcze (Polgos).
Przewodnik składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym autorzy omawiają specyfikę zarządzania jako nauki, a także metody prowadzenia badań. Dużo miejsca poświęcają metodzie naukowej, argumentując to za Pawłem Krukowem w dość interesujący sposób: „(…) to nie zasób wiedzy decyduje o wierze we wszelkiego rodzaju bujdy i zabobony, lecz znajomość reguł naukowego dochodzenia do prawdy. Ludzie znający tajniki metody naukowej wykazują większą odporność na wszelkiego rodzaju nonsensowne i niedorzeczne informacje, gdyż w nauce nie ma miejsca na naiwność i wiarę na słowo. Z tego powodu znajomość warsztatu naukowego jest dla każdego absolwenta studiów wyższych istotna i to z dwóch względów. Po pierwsze – jak już wspomniano – pozwala oddzielać informacje rzetelne o istniejącej rzeczywistości od wszelkiego rodzaju mniemań, wróżb i zabobonów. Po drugie, pozwala w odpowiedni sposób podejść do pierwszej pracy akademickiej z zachowaniem rygorów właściwych podejściu naukowemu” (s. 10).
W drugim rozdziale autorzy przedstawiają czym jest praca magisterska i jakie są jej elementy. Zamieszczono tutaj także omówienie zagadnienia etyki i plagiatu. Ostatni rozdział koncentruje się na aspektach praktycznych pisania pracy dyplomowej takich jak: sporządzanie przypisów, opis tabel, ale też wskazanie najpopularniejszych błędów, przy czym najwięcej miejsca przeznaczono przypisom.
Książka choć ma tylko 115 stron tekstu, jest nasycona informacjami. Dość ciekawie są poprowadzone rozważania nad metodą naukową i paradygmatem naukowym (przedstawione zostały cztery paradygmaty: pozytywizm, relatywizm, teoria krytyczna i konstruktywizm). Nie udało się uciec od dość wysokiego poziomu abstrakcji, z którym jednak przeciętny student powinien sobie poradzić. W poradniku zajęto się dokładniej metodą case study (studium przypadku lub analiza przypadku), a także procesem budowania teorii przy prowadzeniu tego rodzaju badań.
Niewątpliwą wartość użytkową dla studenta piszącego pracę magisterską, będzie miała część dotycząca etapów pisania pracy i prowadzenia badań własnych. Autorzy zwracają uwagę m.in. na to jak należy się do tych czynności „zabrać”, jak ustrzec się błędów, jak przełożyć teorię na praktykę. Również podrozdział dotyczący zagadnienia plagiatu może rozwiać niektóre wątpliwości.
Książka jest napisana jasnym i przystępnym językiem. Dr Brycz i prof. Dudycz byli w stanie przedstawić w klarowny sposób nawet złożone zagadnienia, co pomoże studentom, którzy mieli problemy na zajęciach z metodologii nauk.
Wbrew tytułowi sugerującemu, że poradnik jest skierowany do studentów zarządzania, mogą z niego z powodzeniem korzystać także dyplomanci pozostałych kierunków studiów. Szczególnie zaś reprezentanci nauk społecznych, do których należy obok zarządzania m.in. socjologia, nauki polityczne.
SPIS TREŚCI
WPROWADZENIE
1. ZARZĄDZANIE JAKO PRZEDMIOT BADAŃ
1.1. Co to jest nauka?
1.2. Geneza nauk o zarządzaniu
1.3. Dlaczego potrzebujemy nauk o zarządzaniu?
1.4. Co wyróżnia nauki o zarządzaniu?
1.5. Metody prowadzenia badań w naukach o zarządzaniu
1.5.1. Metoda naukowa
1.5.2. Paradygmaty naukowe
1.5.3. Klasyfikacja metod naukowych
1.5.4. Case study jako popularna metoda badawcza w naukach o zarządzaniu
2. PRACA MAGISTERSKA
2.1. Czym jest praca magisterska?
2.2. Etapy pisania pracy magisterskiej
2.2.1. Identyfikacja problemu badawczego
2.2.2. Opracowanie koncepcji pracy
2.2.3. Pogłębienie ukierunkowanych studiów literaturowych
2.2.4. Realizacja procesu badawczego
2.2.5. Pisanie pracy
2.3. Konstrukcja pracy magisterskiej
2.3.1. Cel pracy
2.3.2. Tezy i hipotezy pracy
2.3.3. Treść pracy z podziałem na rozdziały i podrozdział
2.3.4. Wstęp i zakończenie
2.3.5. Bibliografia
2.3.6. Spisy i załączniki
2.4. Etyka w pisaniu pracy
2.5. Praca magisterska a praca licencjacka
3. REDAKCJA PRACY MAGISTERSKIEJ
3.1. Estetyka pracy
3.2. Ogólne zasady pisania pracy
3.3. Przypisy i źródła literaturowe
3.4. Tabele
3.5. Ilustracje graficzne
3.6. Wzory matematyczne
ZAKOŃCZENIE
LITERATURA
Kaszyńska, Alicja. Jak napisać, przepisać i z sukcesem obronić pracę dyplomową lub magisterską?
Alicja Kaszyńska napisała książkę bardzo przystępną dla studentów. Pewnie dlatego, że miała styczność z wieloma z nich. Wysłuchiwała ich problemów i obaw. Konsultowała się z nimi. W efekcie powstał dobry praktyczny poradnik. Kaszyńska nie koncentruje się na niuansach, nad którymi często rozwodzą się inni autorzy. Jednak tutaj jest to bez wątpienia zaleta, a nie wada.
Książka jest przejrzysta i zawiera naprawdę wiele praktycznych, a co więcej przydanych porad, które z powodzeniem przeprowadzą Cię przez etap pisania pracy dyplomowej. Ale jak było napisane powyżej, jeśli szukasz konkretnego elementu, który nie jest stosowany w większości prac magisterskich, to zastanów się czy sięgnąć po ten poradnik.
W takich sytuacjach plusem jest fakt, że można pobrać darmowy fragment, zawierający spis treści, i zorientować się czy jest to co nas interesuje.
Tym co mi się szczególnie spodobało w tej książce były dość obszerne fragmenty konkretnych prac dyplomowych, obrazujące zagadnienie, które było poruszane. W ten sposób można lepiej zrozumieć o czym jest mowa i jak to przełożyć na naszą własną twórczość.
Ponadto Kaszyńska podaje wiele gotowych definicji, np. w części poświęconej pisaniu rozdziału metodologicznego. Można je bezpośrednio wykorzystać. Bynajmniej nie zachęcam do cytowania, bez sięgania do pozycji źródłowej, ale jest to możliwe, gdy terminy przyciskają nas do ściany, albo chcemy szybko zorientować się gdzie co można znaleźć.
Właściwie te dwa elementy sprawiają, że ta książka to prawdziwy skarb. Jeśli byłoby jakieś zastrzeżenie to tylko takie, że mogłoby być ich jeszcze więcej.
Dość ciekawą sprawą jest znaczna część poświęcona redakcji tekstu w Word. Osobiście uważam, że nie jest to sprawa, której warto poświęcać aż tyle miejsca, ale jeśli ktoś ma z tym problem, warto zajrzeć. Być może wykorzysta jej autorskie pomysły do własnych celów.
Osoba niezorientowana w temacie, która jeszcze nie wie od czego zacząć, w jaki sposób napisać, ani jak się w ogóle zabrać do pracy magisterskiej, będzie z pewnością zadowolona z lektury. Równocześnie, jest to pozycja interesująca dla osób już mocniej zaangażowanych, ze względu chociażby na przykłady i dobitne, wręcz „łopatologiczne” wytłumaczenie pewnych wątpliwości jakie mogą się pojawiać.
Zenderowski, Radosław. Technika pisania prac magisterskich
Bardzo dobra publikacja na temat pisania pracy magisterskiej. Znajduje się tutaj wiele wskazówek praktycznych. Książka zadowoli nawet bardzo wymagających studentów, którzy chcą się dowiedzieć wielu szczegółów. Autor umiejętnie przeprowadzi czytającego przez etap przygotowywania, pisania i obrony pracy magisterskiej.
Pozycja składa się z czterech części:
I. Na początek autor prezentuje podstawowe wymogi formalne stawiane pracy magisterskiej. Dokładnie i obszernie omawia jak skonstruować tytuł, w jaki sposób napisać wstęp i zakończenie, jak powinien wyglądać plan pracy itp.
II. Druga część dotyczy estetyki pracy magisterskiej. Jest to temat do którego autor przykłada szczególną uwagę. Można dowiedzieć się w tym miejscu jak technicznie napisać pracę magisterską, jakich czcionek użyć w jakiej sytuacji, jak należy opisać tabelę, a jak wykres, jak stosować cytaty i przypisy, w jaki sposób budować takie elementy pracy magisterskiej jak: bibliografia, aneks, czy streszczenie.
III. Trzecia część dotyczy tego jak zabrać się za pisanie pracy magisterskiej, jak dotrzeć do odpowiednich źródeł i opracowań, a także co z nimi zrobić, aby pisać efektywnie.
IV. Informacje na temat obrony, jak się do niej przygotować i w jaki sposób ona wygląda.
Książka ma jedną istotną wadę – nie zostały uwzględnione przypisy w tekście, tzw. harwardzkie.
Polańska, Aurelia. Praca dyplomowa nauką i sztuką
Aurelia Polańska jest profesorem nauk ekonomicznych w zakresie zarządzania, obecnie dyrektorem Instytutu Badań Naukowych Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu im. E. Kwiatkowskiego w Gdyni. W wydanej w 2012 r. książce pt. „Praca dyplomowa nauką i sztuką”, na niecałych 50 stronach tekstu, autorka porusza zaskakująco dogłębnie problem fachowego i uczciwego sposobu pisania pracy dyplomowej. Przez pracę dyplomową jest tutaj rozumiana zarówno praca licencjacka jak i praca magisterska.
Już we wstępie prof. Polańska stawia nieco kontrowersyjną tezę, że praca dyplomowa może być również sztuką o ile jest przygotowana samodzielnie przez studenta: „dobrze zorganizowana nauka studenta wymaga wykonania szeregu zadań dla przygotowania pracy dyplomowej. Te zadania wykonuje student samodzielnie i indywidualnie. Sam podejmuje decyzję o wyborze tematu i ją uzasadnia. Sam organizuje swój warsztat pracy umysłowej i ustala zakres oraz metody analizy faktów. Jest zobowiązany do sformułowania własnej oceny analizowanych faktów. Sam pisze tekst obrazujący uzyskane wyniki. Te zadania wymagają samodzielnej myśli twórczej, dlatego uprawnione jest nazywanie pracy dyplomanta sztuką. Prawidłowo napisana praca dyplomowa jest indywidualnym i niepowtarzalnym odkryciem autora opracowania” (s. 7).
W rozdziale pierwszym autorka porusza tematykę, która zazwyczaj nie jest prezentowana w tego typu opracowaniach. Prof. Polańska przybliża w nim zagadnienie samodzielnego rozwoju umiejętności przez studentów w kilku wymiarach, tak aby mogli odnaleźć się w pracy zarobkowej (ciekawy jest przykład 3 typów postaw wśród ludzi: nowatora, konserwatysty i osoby niezaradnej). Metody tej pracy nad sobą obrazują trzy koncepcje: (1) prof. Pipera (triada edukacyjna: praca nad osobowością, pozyskiwanie wiedzy fachowej i specjalistycznej obok wiedzy uniwersalnej, praca nad umiejętnościami interpersonalnymi), (2) podręcznikowa (umiejętności fachowe, interpersonalne i twórcze), (3) Deklaracja Bolońska (najbardziej wyeksponowana jest konieczność nauczenia się współpracy z innymi, są to tzw. kompetencje społeczne; oprócz nich student powinien kształtować także kwalifikacje zawodowe i fachowe).
Wykształcenie w sobie przez studenta różnego rodzaju kompetencji nie pozostaje bez związku z pracą dyplomową, którą on pisze. Według autorki samodzielna i twórcza praca nad dyplomem daje studentowi szansę zdobycia wiedzy fachowej i specjalistycznej oraz umiejętności komunikacyjnych, umożliwia rozwijanie własnej osobowości, postaw i wartości, które znajdą akceptację w społeczeństwie.
W kolejnych rozdziałach prof. Polańska: omawia trudności na drodze do napisania pracy dyplomowej, wymogi stawiane takim pracom aby zostały pozytywnie ocenione (wymienia i opisuje trzy główne wymagania), przedstawia powody wprowadzenia studiów dwustopniowych, opisuje metody wyboru tematu pracy i sposób opracowania planu jego realizacji wraz ze sposobem wykonania następujących po sobie zadań, aż wreszcie przybliża kryteria oceny pracy dyplomowej i organizację egzaminu.
Zakończenie jest na tyle optymistyczne dla studenta pracującego w pocie czoła nad napisaniem własnej pracy dyplomowej, że warto przytoczyć jego fragment: „celem tego zakończenia jest przedstawienie kilku uwag uzasadniających tezę, że fachowa i uczciwa praca edukacyjna studenta nie tylko da mu wiele satysfakcji i szacunku ze strony innych ludzi. Taka praca daje także korzyści finansowe, jest opłacalna. Trzeba podważyć błąd potocznej opinii, że uczciwa i fachowa praca się nie opłaca, że skazuje człowieka na biedę. Fałszywa jest także opinia, że trzeba ukraść pierwszy milion, aby potem z pracy osiągnąć dobrobyt. Wiara w takie stereotypy może zniechęcać studentów do starań o zastosowanie racjonalnych zasad studiowania. Dlatego trzeba ją odrzucić” (s. 47).
Po książkę „Praca dyplomowa nauką i sztuką” nie warto sięgać jeśli szukasz odpowiedzi na pytanie z serii: jaka wielkość czcionki w tabeli? Jak rozplanować stronę tytułową? Jak zrobić przypis? Jej funkcją jest raczej przybliżenie warsztatu młodego naukowca, który chce dobrze zrozumieć co robi, po co, w jaki sposób zostanie to ocenione i dlaczego właśnie tak a nie inaczej. W ten sposób zyskuje on wiedzę nie tylko z zakresu pisania pracy dyplomowej, ale także sensu podejmowania studiów wyższych. Niewątpliwą wartość użytkową ma część książki dotycząca zbierania i analizy materiału.
Język poradnika jest przystępny, a struktura przejrzysta. Dostrzec można duże doświadczenie autorki z zakresu pisania tekstów.
Książka dostępna nieodpłatnie online na stronie Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu (Zasoby cyfrowe).